عرفه روزی است که حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود خوانده و مَوائد جود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده تر و خشمناکترین اوقات خواهد بود.

در این روز چند عمل مستحب است:

اول: غسل

دوّم: زیارت امام حسین علیه السلام که ثوابش برابر با هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد ، بلکه بالاتر است . احادیث در کثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر کسی توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت (کربلا ) باشد، ثوابش نه تنها کمتر از کسی که در عرفات باشد نیست، بلکه زیاده و مقدّم است.

سوم: بعد از نماز عصر، پیش از آن که مشغول به خواندن دعاهای عرفه شود، دو رکعت نماز در زیر آسمان بجا آورد و نزد حق تعالی به گناهان خوداعتراف و اقرار کند تا به ثواب عرفات فایز شود و گناهانش آمرزیده گردد. سپس به اعمال و ادعیه عرفه مشغول شود که از حُجَج طاهره صلوات اللّه علیهم روایت شده و آنها زیاده از آن است که در این مختصر ذکر شود.

شیخ کفعمی در مصباح فرموده: «برای کسی که ضعف پیدا نکند از دعا خواندن مستحب است روزه روز عرفه و نیز غسل پیش از زوال و زیارت امام حسین علیه السلام در روز و شب عرفه .

و هنگامی که وقت ظهر شد زیر آسمان برود و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو به عمل آورد و چون فارغ شود، دو رکعت نماز کند. در رکعت اوّل بعد از حمد توحید و در دوم بعد از حمد، قُل یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ بخواند، بعد از آن چهار رکعت نماز گزارد در هر رکعت بعد از حمد،سوره توحید(قل هو الله)را پنجاه مرتبه بخواند.»

این نماز همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است.

منبع: مفاتیح الجنان